Τό μικρό θαῦμα μίας ἀσπρόμαυρης εἰκονίτσας
«Χρόνια ὁλόκληρα προσευχόμουν γιά τόν ἄντρα μου...
Τελευταία ἐπειδή δέν ἔχει μέ τί ἄλλο νά ἀσχοληθεῖ κάθεται μέ τίς ὧρες μπροστά στήν τηλεόραση. Κοιμᾶται μέ τόν ἦχο της!
Σέβεται μέσα τοῦ τόν Θεό ἀλλά ἐξωτερικά δέν προσπαθεί οσο πρέπει.
Ἐγώ προσπαθοῦσα νά τόν βοηθήσω μέ τά λόγιά μου νά τήν παρατήσει καί νά ἀκούσει ἤ νά διαβάσει κάτι ὠφέλιμο γιά τήν ψυχή του.
Μάλιστα, ἴσως τόν πίεζα κιόλας διαβάζοντάς του πότε πότε φωναχτά κάποια κηρύγματα ἤ κάποια ἀποσπάσματα ἀπό θρησκευτικά βιβλία.
Ἐκεῖνος ἔδειχνε βέβαια ὅτι δέν ἀκούει. Πιστός στόν ἦχο τῆς ἀγαπημένης τοῦ τηλεόρασης!
Ὅσο γιά προσευχή... Δέν τό συζητᾶμε. Καμία προθυμία...
Μία μέρα κρατοῦσα μία παράκληση τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ ἔλεγα πάλι ἄν θέλει νά τήν διαβάσει. Τίποτα ἐκεῖνος...
Ὅμως, τυχαία, ἄνοιξε τό βιβλίο καί εἶδε στήν τελευταία σελίδα τῆς παράκλησης τήν ἀσπρόμαυρη αὐτή εἰκονίτσα μέ μία οἰκογένεια νά προσεύχονται ὅλοι γονατιστοί στόν Χριστό!
Πόσο τόν ἄγγισε τότε!
Χάζεψε ὥρα νά τήν κοιτάει! Λές καί κάποιος τοῦ ἔλεγε κάτι στήν ψυχή του.
Μετά ἀπό λίγο μέ φωνάζει.
- Γυναίκα, μοῦ λέει, ἔλα πᾶμε.
- Ποῦ πᾶμε; τοῦ ἀπαντῶ.
- Ἔλα σου λέω. Πᾶμε νά προσευχηθοῦμε...
Δέν πίστευα στά αὐτιά μου. Θαῦμα ἔγινε! εἶπα ἀπό μέσα μου. Μά εἶναι δυνατόν;
Τότε τόν βλέπω, αὐτόν πού ὅλη μέρα δέν σηκωνόταν ἀπό τήν τηλεόραση, νά γονατίζει καί νά προσεύχεται μπροστά στό εἰκονοστάσι.
- Γονάτισε κι ἐσύ, μοῦ λέει. Ἔλα νά κάνουμε τήν παράκληση!
Ἀπό τότε τοῦ ἔγινε συνήθεια.
Δοξάζω τόν Θεό πού μία ἀσπρόμαυρη ἀσήμαντη εἰκονίτσα ἔγινε ἀφορμή ὁ σύζυγός μου νά ἀλλάξει καί νά γίνει τό θαῦμα πού περίμενα στή ψυχή του.
Δέν ἦταν καν ἔγχρωμη ἤ βυζαντινή ἤ ἁγιογραφία... Ἕνα ἁπλό τυπωμένο γραμμικό σχέδιο ἦταν μόνο στήν τελευταία σελίδα μίας παράκλησης!
Ὅτι δέν κατάφερα ἐγώ μέ τά λόγιά μου τόσα χρόνια γάμου, τό κατάφερε μία μικροσκοπική ἀσπρόμαυρη εἰκονίτσα πού μίλησε στήν ψυχή του!
Πηγή: https://www.romfea.gr/pneumatika/2128-to-mikro-thauma-mias-aspromauris-eikonitsas