Θεῖες Λειτουργίες... κάτω ἀπὸ τὶς βόμβες.
"Ἐκείνες τὶς μέρες περπάτησε ὁ Θεὸς ἀνάμεσά μας...»
Περίοπτη θέση μέσα στὴν πολλαπλὴ προσφορὰ τῆς Ἐκκλησίας στὸν Ἀγώνα τοῦ ΄40 κατέχει ἡ δράση τῶν στρατιωτικῶν ἱερέων στὸ μέτωπο. Δεκάδες ἱερεῖς φορώντας τὸ χακὶ διέσχισαν τὴ γραμμὴ τοῦ πυρός, παρηγορώντας τοὺς τραυματίες καὶ σκορπώντας τὸν ἐνθουσιασμὸ μὲ τὰ φλογερά τους κηρύγματα. Ἐξομολογοῦσαν πολλὲς φορὲς ὁλόκληρο τὸ στράτευμα καὶ τόνωναν τὴν πίστη τῶν στρατιωτῶν. Καὶ λειτουργώντας ἀδιάκοπα, πολλὲς φορὲς καὶ σὲ ὥρα βομβαρδισμοῦ, χάριζαν ὧρες πνευματικῆς ἀνάτασης στοὺς
γενναίους πολεμιστές μας.
Άπό τις μαρτυρίες πού υπάρχουν, ξεχωρίζουμε δύο, χαρακτηριστικές γιά τήν ατμόσφαιρα στό μέτωπο.
*Γράφει ὁ στρατιωτικὸς ἱερέας Ἀρχιμανδρίτης π. Χρυσόστομος Δεληγιαννόπουλος ὅτι κατὰ τὴν Ἐαρινὴ ἐπίθεση τοῦ Μουσολίνι, τὸ Σύνταγμα ὅπου ὑπηρετοῦσε βαλλόταν ἀπὸ ὀβίδες. Ὁ συνταγματάρχης ἀπελπισμένος τοῦ εἶπε ὄτι δεν ἔπρεπε νὰ γίνει Θεία Λειτουργία, γιατί ἦταν ἐπικίνδυνο. Ἐκεῖνος ὅμως τοῦ ἀπάντησε ὅτι γι' αὐτὸν ἀκριβῶς τὸ λόγο ἔπρεπε νὰ γίνει! Καὶ πράγματι ἔγινε. Στὴ διάρκεια τῆς Λειτουργίας ὁ τόπος αὐλακωνόταν ἀπὸ τὶς ὀβίδες. Μιὰ ὀβίδα ἔγλειψε τὸν τοῖχο τοῦ μικροῦ δωματίου ποῦ τοὺς χρησίμευε ὡς ναός, ἀλλὰ δὲν ἔσκασε. Μιὰ ἄλλη εἶχε βυθισθεῖ πιὸ πέρα στὸ χῶμα, χωρὶς κι αὐτὴ νὰ κάνει ζημιά. Μιὰ τρίτη ὅμως ἔσκασε λίγο πιὸ κάτω ἂπ' τὸ δωμάτιο, μέσα σ' ἕνα ἀμπρί. Καὶ αὔτη σκότωσε τέσσερις ἄνδρες καὶ τραυμάτισε ἄλλους τρεῖς, πού πηγαν ἐκεῖ νὰ φυλαχθοΰν καὶ δὲν ἔμειναν στὴ Θεία Λειτουργία... Τὸ ἀπόγευμα τοὺς διάβασε τὴ νεκρώσιμη ἀκολουθία.
Τὴν ἴδια ἐκείνη μέρα ὁ ἱερέας ἔγραψε μὲ συγκίνηση στὸ ἡμερολόγιό του: «Τὰ ἀεροπλάνα νὰ μουγγρίζουν... καὶ ἀτάραχοι νὰ τελοῦμε τὴν Θείαν Λειτουργίαν. Ποιὸν θάρρος μᾶς ἔδινες, Κύριε, τότε!».
Ὁ Ἀνθυπολοχαγὸς τοῦ Πυροβολικοῦ Γεώργιος Παυλίδης καταθέτει καὶ τὴ δική του μαρτυρία γιὰ τὴ δράση τοῦ ἴδιου ἱερέα:
«Πρὸ τῆς ἐπιθέσεως τῶν Ἰταλῶν τῆς 9ης Μαρτίου 1941 εἴχαμε καταυλισθεῖ λίγο πιὸ κάτω ἀπ' τὸ χωριὸ Τόσκεσι... Κάναμε τεχνητὴ ἀπόκρυψη τῶν σκηνῶν καὶ τῶν πυροβόλων μὲ κλαδιὰ δέντρων. Μιὰ βραδιὰ εἶχε βρέξει καὶ δὲν ρίξαμε κλαδιὰ στὴ σκηνή μας. Τὸ πρωὶ ἐρχόταν ἕνα ἀναγνωριστικὸ (ἰταλικὸ) ἀεροπλάνο... ἔπαιρνε
φωτογραφὶες... καὶ ἂν ἀνακάλυπταν παραλλαγὴ τοῦ χώρου, ἔρχονταν καὶ βομβάρδιζαν. Ἔτσι καὶ τὴν ἥμερα ἐκείνη ἦλθε, βρῆκε τὴ σκηνὴ χωρὶς καμουφλάζ, τὴ φωτογράφισε καὶ μετὰ μιάμιση ὥρα... ἦλθαν 15-20 στοῦκας, ποὺ κατέβηκαν στὰ 30 - 35 μέτρα χαμηλά... καὶ ἄρχισαν νὰ σπέρνουν βόμβες.
...Τρέξαμε νὰ κρυφτοῦμε... Ἐγω χώθηκα σὲ ἕνα σωρὸ ἀπὸ τσουβάλια... Οἱ κρότοι ἦταν ἐκκωφαντικοί... Εἶχε καλυφθεῖ ἀπὸ καπνοὺς ὅλος ὁ καταυλισμός...
Ὅπως ἤμουνα ξαπλωμένος (ἀνάσκελα), ἔβλεπα καθαρὰ τὸ ἀεροπλάνο, τὸν ἀεροπόρο... τὰ χέρια του, τὶς βόμβες. Εἶπα μέσα μου: Τώρα πιά, «νῦν ἀπολύεις τὸν Δοῦλον σου, Δέσποτα». Ἐπιτέλους, κάποτε ...τὰ ἀεροπλάνα ἔφυγαν...
Μὲ δισταγμὸ σηκώθηκα... Δὲν ἀκουγόταν κανένας θόρυβος. Ἡσυχία θανάτου. Μονολόγησα: «Ἔγω μόνο ζῶ». Ὃμως, σιγὰ σιγὰ ἔβλεπα νὰ σηκώνονται μερικὰ κουρέλια... Λίγο λίγο γέμισε ὁ τόπος...
Ζητωκραυγές, σταυροκοπήματα παντοῦ. Ὁ Διοικητὴς διατάσσει προσκλητήριο. Καὶ τὸ θαῦμα: Μέσα σ΄αὐτὴ τὴ φωτιὰ τοῦ σιδήρου δὲν εἴχαμε οὔτε ἕνα στρατιώτη... νεκρὸ οὔτε καὶ πληγωμένο...
Ὁ Διοικητής... δέχθηκε τὴν πρότασή μου νὰ κάνονμε μιὰ εὐχαριστήρια Θεία Λειτουργία. Κοντὰ μας ἦταν ὁ στρατιωτικὸς Ἱερέας... Συγκεντρωθήκαμε καὶ ἀποφασίσαμε νὰ γίνει πρῶτα ἐξομολόγηση... Πράγματι... ἐξομολογήθηκαν ἀξιωματικοὶ καὶ ὁπλίτες καὶ τὸ πρωὶ σὲ μιὰ μεγάλη σπηλιὰ ὁ π. Χρυσόστομος λειτούργησε. Πρὶν ἀπὸ τὴ Θεία Λειτουργία μᾶς μίλησε... Καὶ στὸ «Μετὰ φόβου Θεοῦ»... κοινωνήσαμε ὅλοι.
Δὲν θὰ λησμονήσω ἐκείνη τὴ Θεία Λειτουργία. Καθὼς προσέρχονταν οἱ στρατιῶτες γιὰ νὰ κοινωνήσουν, ἔκλαιγαν. Καὶ τὰ δάκρυα τοὺς ἔπεφταν στὴν Ἁγία λαβίδα. Ἔτσι τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χρίστου ἀναμειγνυόταν μὲ τὰ δάκρυα τῶν στρατιωτῶν...
«Ἑκείνες τὶς μέρες περπάτησε ὁ Θεὸς ἀνάμεσά μας...».
Στὸν πόλεμο τοῦ '40 μὲ ἐνθουσιασμὸ προχώρησαν οἱ φαντάροι μας στὴ μεγαλειώδη τους ἐπέλαση. Οὔτε οἱ βόμβες καὶ ἡ φρίκη τοῦ πολέμου, οὔτε οἱ στερήσεις ή τὸ κρύο μπόρεσαν νὰ τοὺς ἀνακόψουν. Γιατί οἱ ἱερεῖς τῆς Ἐκκλησίας μας τοὺς κάλυπταν μὲ τὸ τιμημένο ράσο τους. Ζέσταιναν τὰ παγωμένα τοὺς κορμιά. Καὶ τόνωναν τὶς φοβισμένες τοὺς καρδιές, σταλάζοντας μέσα τοὺς πίστη καὶ θάρρος.πηγή: https://agiameteora-friends.net/index.php/afieromata/28-oktovriou/8425-θείες-λειτουργίες...-κάτω-από-τις-βόμβες.html