Τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου

2015-11-03 20:36

     Μοναχοῦ Μωυσέως Ἁγιορείτου

     Κατόπιν τῆς γεννήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, οἱ ἅγιοι προπάτορες, Ἰωακείμ καί Ἄννα, οἱ γονεῖς τῆς Θεοτόκου, κατά τήν ὑπόσχεσή τους, πρόσφεραν στόν ναό τήν Παναγία σέ ἡλικία μόλις τριῶν χρόνων.

     Τήν παρέδωσαν πρόθυμα στόν ἀρχιερέα. Ἀπό μικρή καταλάβαινε ὅλα ὅσα τῆς συνέβαιναν. Φανέρωσε ὅτι δέν ὁδηγήθηκε στόν ναό ἀπό ἄλλους, ἀλλά πῆγε ἡ ἴδια, μόνη καί ἐλεύθερη. Ἀγάπησε ἀπό μικρή τόν Θεό. Εἰσῆλθε στά ἅγια τῶν ἁγίων ἀπό θεῖο ἔρωτα. Ἐκεῖ ἔμπαινε μόνο ὁ ἀρχιερέας μόνο μία φορά τό ἔτος. Ὁ φωτισμένος ἀρχιερέας μέ θεϊκή προσταγή ἐπέτρεψε στήν Παναγία νά μείνει στά ἅγια τῶν ἁγίων. Ἔμεινε ἐκεῖ μέ προσευχή καί ἀφιέρωση δώδεκα ἔτη.

     Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, σέ ὡραιότατο λόγο του, φωτισμένος μᾶς φανερώνει τή ζωή τῆς Παναγίας. Μόνιμη ἐργασία τῆς ἦταν ἡ θεία θεωρία. Τήν ὑπηρετοῦσαν ἄγγελοι Θεοῦ καί ὅλη της ἡ ζωή ἦταν ἀγγελική. Σιωπηλή, σεμνή, σοβαρή στά ἅγια τῶν ἁγίων μέ τήν ἀρέμβαστη καί συνεχῆ προσευχή της. Ἄνοιξε ἔτσι νέα ὁδό γιά τόν οὐρανό, πού ὀνομάζεται εὔλαλη σιωπή, θεϊκή σιγή, θεία σιωπή. Εἶχε παραδώσει ὁλόκληρη τή ζωή στόν πανοικτίρμονα Θεό. Ἀπό τό κατ' εἰκόνα πῆγε στό καθ' ὁμοίωση καί τόν Θεό ὁμοίωσε μέ τόν ἄνθρωπο.

     Ὅταν ἡ Θεοτόκος ἔγινε δεκαπέντε χρόνων, ὁ σώφρωνας Ἰωσήφ, κατά τή θεία Πρόνοια, πῆρε ἀπό τόν Προφήτη Ζαχαρία τήν Παναγία γιά νά τή φυλάξει, ἔτσι ὥστε νά προετοιμαστεῖ ἡ πραγματοποίηση τοῦ μεγάλου μυστηρίου τῆς σαρκώσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. Μετά τήν παραλαβή ἀπό τόν Ἰωσήφ πραγματοποιήθηκε ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου ἀπό τόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ.
     Εἶναι ἕνα θαῦμα πῶς μία μικρή παιδούλα μένει ἐπί δώδεκα χρόνια στόν ναό. Δίχως τούς σεβαστούς γονεῖς της, τούς ἀγαπητούς συνομήλικους φίλους της, παρέες, παιχνίδια καί περιπάτους. Ὅλα τά ἀντικαθιστοῦσε ἡ προσευχή. Ἀπορίας ἄξιο τό γενόμενο. Τί νά πεῖ κανείς; Τί νά θαυμάσει; Εἰσέρχεται ἡ μικρή Παναγία στόν ναό καί μένει ἐκεῖ ἀτάραχη, εἰρηνική, γαληνιαία, ἡσύχια. Ὁ ναός γίνεται εὐχάριστη κατοικία. Ὁ ἀρχιερέας σοφός διδάσκαλος. Σήμερα δέν πηγαίνουμε οὔτε γιά λίγο στόν ναό. Ὁ ἄνθρωπος βαριέται τήν πνευματική ζωή. Οἱ ἄνθρωποι ἀσχολοῦνται μέ ξένα, ἀλλότρια καί κοσμικά. Ἡ ὡραία, καλή καί σιωπηλή Θεοτόκος νά πρεσβεύει καί νά μᾶς βάλει κι ἐμᾶς στόν ναό.