Ὁ Χριστὸς τὸ κέντρο τῆς ζωῆς μας!

2018-10-23 11:04

Γράφει ὁ Γεώργιος Τρυφωνόπουλος Θεολόγος Α.Π.Θ.

     Πλησιάζει τὸν Χριστὸ ἕνας νέος, ὅπως ἀναφέρει τὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακὴ ΙΒ' τοῦ Ματθαίου, φλεγόμενος ἀπὸ πόθο νὰ μάθει τί πρέπει νὰ κάνει γιὰ νὰ κερδίσει τὴν αἰώνια ζωή. Σίγουρος γιὰ ὅλα ὅσα μέχρι τώρα τηρεῖ ψάχνει νὰ βρεῖ τὸ κάτι παραπάνω, ἐκεῖνο ποὺ θὰ τὸν ὁλοκληρώσει. 

     Κι ὁ Κύριος του ἁπαντὰ ἀποκαλύπτοντας τὸν Ἑαυτό Του ὡς Θεό, ποὺ ὁ ἴδιος ὁ νενανίσκος μαρτύρησε ὀνομάζοντας Τὸν Ἀγάθο. Βλέπει τὴν καρδιά του, τὸν ζῆλο τῆς ψυχῆς, γνωρίζει ὅτι ἐκτελεῖ τὰ πάντα ἀπὸ μικρὸ παιδί, ὁ Μωσαϊκὸς Νόμος ἔχει γίνει ὀ δείκτης στὴν πορεία τῆς ζωή του, ὡστόσο στὸ βάθος ξέρει πὼς κάτι τοῦ λείπει, αὐτὴ ἡ ἀπρόσωπη τήρηση τοῦ Νόμου τὸν ἔχει φέρει σ' ἀδιέξοδο, καθὼς ὅσες ἀτομικὲς ἀρετὲς καὶ προτερήματα διαθέτει δὲν στάθηκαν ἱκανὰ ν' ἀπαντήσουν στὸ μέγαλο ὑπαρξιακὸ ἐρώτημα τῆς αἰωνιότητας, νὰ τελειοποιήσουν τὴν ζωή του.

     Σαφέστατα ὅπως ὁ ἴδιος ἀναφέρει ὅλα αὐτὰ τὰ τήρει ἀπὸ μικρὴ ἡλικία, γεγονὸς ποὺ ὁ Καρδιογνώστης Θεὸς ἔχει διακρίνει, γι' αὐτὸ τοῦ ἁπαντὰ νὰ τηρεῖ τὶς ἐντολὲς καὶ ἔπειτα τοῦ τὶς διευκρινίζει μία πρὸς μία. Θέλει νὰ τὸν ὁδηγήσει σιγὰ-σιγὰ σ' Ἐκεῖνον, νὰ τοῦ φανερώσει τὸν Ἴδιο ὡς αἰώνια κι ἀληθινὴ Ζωή. 

     Κάθε ἐντολὴ μαζὶ μὲ τὴν ὅποια ἀρετὴ αὐτὴ καλλιεργεῖ εἶναι σημεῖο συνάντησης μὲ τὸν Χριστὸ κι ὄχι αὐτοσκοπὸς καὶ κέντρο τῆς ζωῆς. Ἄλλωστε ὁ Ἴδιος τὶς παρέδωσε στὸν λαό Του γιὰ νὰ μὴν χάσει τὴν πορεία του, νὰ μὴν ξεχάσει ὅτι ὁ μοναδικὸς στόχος κάθε ἄνθρωπου εἶναι νὰ ζήσει μὲ τὸν Θεὸ ἑνωμένα κι ἀπρόσκοπτα.

     Συνειδητοποιώντας παράλληλα, κάθε φορᾶ τὴν παρέκλιση καὶ τὴν διακοπὴ τῆς κοινωνίας μαζί Του, ὅταν θὰ προκαλεῖ τὸ κακὸ στὸν ἀδελφό, θὰ λατρεύει τὰ εἴδωλα, τότε ἡ γνώση τῶν ἐντολῶν, τοῦ θελήματος δηλαδὴ τοῦ Θεοῦ θὰ ἐνεργοποιοῦν τὴν συνείδησή του καὶ θὰ γίνονται ἀπαρχὴ ἐπιστροφῆς, μετάνοιας πρὸς τὸν Θεὸ καὶ
καταλλαγῆς πρὸς τὸν ἀδελφό. 

     Οἱ ἐντολὲς εἶχαν ἀρχίσει νὰ γίνονται γιὰ τὸν πλούσιο νέο αὐτοσκοπός, μέσα καταξίωσης τῆς ὕπαρξής του ποὺ θὰ δικαίωναν τὴν πνευματική του ἀνωτερότητα ἔναντι τῶν ἄλλων. Ἀκόμα καὶ ἡ αἰώνια ζωὴ εἶχε λάβει οἰκονομικὲς προεκτάσεις, γι' αὐτὸ χρησιμοποιεῖ τὸ ρῆμα «κερδίσω», ἀκριβῶς ἐπειδὴ θεωρεῖ τὸν Θεὸ μισθαποδότη καὶ τιμητὴ κάθε πνευματικοῦ του κατορθώματος, ἀφοῦ κάνει ὅλα αὐτὰ σίγουρα θὰ ὑπάρχει ἀνταμοιβή, ἢ ἂν δὲν ἐπαρκοῦν τί παραπάνω χρειάζεται γιὰ νὰ κερδίσει τὴν αἰώνια ζωή. 

     Ἔτσι, ὅταν ὁ Χριστὸς τοῦ ζητᾶ ν' ἀφήσει τὰ πάντα, νὰ ὑπερβεῖ τὸ ἐμπόδιό του πλούτου ποὺ τὸν κρατᾶ μακριά, δεμένο στὴν σιγουριὰ καὶ τὴν ἀσφάλεια, φεύγει λυπημένος, ἡ προτροπὴ τοῦ Διδασκάλου ν' ἀνοιχτεῖ στὴν ἀβεβαιότητα, νὰ χάσει τὰ πάντα γιὰ Ἐκεῖνον, τὸν ξενίζει, δὲν ἔχει συνηθίσει νὰ δίνει τὸν ἑαυτό του, νὰ
προσφέρεται χωρὶς ἀνταλάγματα.

     Ἡ θυσία χωρὶς ἀνταμοιβή, χωρὶς νὰ κερδίσει κάτι, παρὰ μονάχα νὰ ἔχει τὸν Χριστό, νὰ εἶναι ὁ 13ος μαθητὴς κι ἀπόστολος, ὅπως ἐκεῖνοι ποὺ μ' ἕναν λόγο Τοῦ ἄφησαν τὰ πάντα καὶ τὸν ἀκολούθησαν, στὸ ἄγνωστο , χωρὶς ὑπολογισμούς, καθὼς διέκριναν ὅτι μόνον Αὐτὸς ἔχει ρήματα Ζωῆς Αἰωνίου, εἶναι ἡ Ἴδια ἡ Ὁδός, ἡ Ἀλήθεια καὶ ἡ Ζωή. 

     Τελικά, θέλει θυσία νὰ εἶσαι τοῦ Χριστοῦ, νὰ ζεῖς μ' Αὐτόν, χρειάζεται νὰ πάρεις τὴν ἡρωικὴ ἀπόφαση τῆς ἐξόδου ἀπὸ τὸν ἑαυτό σου, νὰ ὑπερβεῖς τὴν φαντασιακὴ πνευματική σου ἀνωτερότητα. Νὰ Τὸν ἀκολουθήσεις στὸ Σταυρό, ἐκεῖ ποὺ δὲν κερδίζεις ἀλλὰ χάνεις σταυρώνοντας τὸ ἐγὼ καὶ ξαναβρίσκοντας τὸν ἑαυτό σου στὸ Χριστό, στὸ πρόσωπο τοῦ ἀδελφοῦ. Ἀπαγκιστρώνεσαι ἀπ' ὅτι σὲ κρατᾶ δεμένο στὴν γῆ, κλεισμένο καὶ ἐσωστρεφῆ κι ἀνοίγεσαι στὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.

     Ἀρκεῖ ὁ πλοῦτος τῆς καρδιᾶς νὰ εἶναι Ἐκεῖνος, ἀποτελώντας τὸ κέντρο τῆς ἀναζήτησής σου, πάνω ἀπὸ τὶς ἀρετές, τὶς καλὲς πράξεις, χωρὶς κρατούμενα καὶ συμψηφισμούς, χωρὶς ὑπολογισμούς, μόλις σὲ κάλει νὰ εἶσαι ἕτοιμος ν' ἀφήσεις τὰ πάντα καὶ νὰ Τὸν ἀκολουθήσεις.

     Ἂν μία ἁλυσίδα, μία αἰτία, μία μικρὴ ἀφορμὴ σὲ κρατᾶ δεμένο δὲν μπορεῖς νὰ κινηθεῖς, θὰ βρίσκεσαι γαντζωμένος σ' αὐτήν. Δέσμιος σ' αὐτὸ τὸ πάθος, ἀλλὰ καὶ σ' αὐτὴν ἀκόμα τὴν ἀρετή, σὲ κάθε ἄνθρωπο, σὲ κάθε τί ποὺ θὰ βάλεις πάνω ἀπὸ τὸν Χριστό, θὰ εἶναι ἀδύνατον νὰ Τὸν ἀκολουθήσεις, δὲν θὰ μπορέσει νὰ ἔχει θέση μέσα στὴν ζωή σου, διότι ἡ καρδιά σου θὰ εἶναι διαρκῶς ἐκεῖ ποὺ βρίσκεται ὁ πόθος της, τὸ κέντρο τῆς ὕπαρξής της.

Πηγή: Romfea.gr