Ὁ ἥρωας Κώστας Κουκίδης καὶ ἡ σημαία τῆς Ἀκρόπολης
Ἦταν Κυριακὴ 27 Ἀπριλίου τοῦ 1941, μέρα ἀποφράδα, τότε ποὺ οἱ Γερμανοὶ μπῆκαν στὴν Ἀθήνα. Μία ὁμάδα ἀπὸ αὐτοὺς κατευθύνθηκε πρὸς τὸν ἱερὸ βράχο τῆς Ἀκροπόλεως καὶ μὲ τὴ σβάστικα στὰ χέρια, σκόπευαν νὰ ὑποστείλουν τὴν ἑλληνικὴ σημαία καὶ νὰ ὑψώσουν τὴ δική τους.
Νὰ ἀναρτήσουν στὸ κοντάρι τὴν σβάστικα, σύμβολο μίσους καὶ ἀλαζονείας, καὶ νὰ ξεκρεμάσουν τὸ πανίερο σύμβολο τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας, τὴν ἑλληνικὴ σημαία. Βρῆκαν μπροστά τους ἕναν φρουρό, ἕναν ἁπλὸ στρατιώτη, ποὺ ὑπηρετοῦσε τὴ βάρδιά του. Τὸ ὄνομά του: Κώστας Κουκίδης.
Ὁ Κουκίδης δὲν ἤξερε γερμανικά, μὰ κατάλαβε... Οὔτε ποὺ ἄφησε τὰ χέρια του νὰ μολυνθοῦν μὲ τὸ βδελυρὸ ἔμβλημα, μόνο κοίταξε κατάματα, μὲ παρρησία, τὸν Γερμανὸ κατακτητή, λέγοντας περισσότερα μὲ τὴ σιωπή του καὶ ὕστερα...
Ὕψωσε τὰ μάτια πρὸς τὴν τιμημένη γαλανόλευκη, τὴν ἀτένισε μὲ δέος, βούρκωσε καὶ τὴν ὑπέστειλε.
Μὲ τρεμάμενα χέρια τὴν φίλησε, τὴν τύλιξε γύρω ἀπὸ τὸ κορμί του καὶ ξαφνικὰ ἔγινε «γίγας».
Σήκωσε στοὺς μικρούς του ὤμους τὸ ἀσήκωτο βάρος τῆς μοίρας τῆς ἑλληνικῆς φυλῆς καὶ ρίχτηκε ἀπὸ τὸ βράχο τῆς Ἀκροπόλεως. Παγωμάρα κατέλαβε τοὺς Γερμανούς, μὰ μόλις συνῆλθαν ἀπὸ τὸν πρῶτο ἰσχυρὸ ψυχικὸ κλονισμό, ὕψωσαν τὴ σβάστικα καὶ ἡ σκλαβιά, ἴδιος βραχνάς, ἁπλώθηκε καὶ πλάκωσε ἀπὸ ἄκρου εἰς ἄκρον τὴν Ἑλλάδα.
Ἡ μεγαλειώδης αὐτὴ ἡρωικὴ πράξη τοῦ ἀνώνυμου μέχρι τότε Ἕλληνα φαντάρου συντάραξε τὴν Εὐρώπη.
Ἡ ἀγγλικὴ ἐφημερίδα «Daily Mail» τῆς 9ης Ἰουνίου τοῦ 1941 ἔγραψε ἀνάμεσα σὲ ἄλλα: ''
Πιστεύουμε ὅτι ὅλοι οἱ Ἕλληνες στέκονται προσοχὴ μπροστὰ σὲ τέτοιες περιπτώσεις ἡρωισμοῦ καὶ αὐτοθυσίας, παίρνοντας δύναμη καὶ κουράγιο γιὰ νὰ συνεχίσουν τὸν ἀγώνα τους''.