Ὁ ἄθεος καί ἡ γριούλα
Ἀπό τό Γεροντικό
Στίς δώδεκα τά μεσάνυκτα χτύπησαν τήν πόρτα. Ἦταν μία γριούλα καί ζητοῦσε νά πάει νά κοινωνήσει ἕναν ἄρρωστο. Ὅ Ἱερέας ἑτοιμάστηκε καί βγῆκε ἀμέσως μαζί της. Πλησιάζουν σέ ἕνα φτωχό σπιτάκι, τύπου παράγκας. Ἤ γριούλα ἀνοίγει τήν πόρτα καί μπάζει τόν Ἱερέα σέ ἕνα δωμάτιο. Καί νά, ξαφνικά ὅ παπάς εὑρίσκεται ἐκεῖ μόνος μέ τόν ἄρρωστο.Ὅ ἄρρωστός του δείχνει μέ χειρονομίες τήν πόρτα καί σκούζει. Φύγε ἀπό ἐδῶ! Ποιός σέ κάλεσε; Ἐγώ εἶμαι ἄθεος. Καί ἄθεος θά πεθάνω.
Ὅ παπάς τά ἔχασε. Μά δέν ἦλθα ἀπό μόνος μου! μέ κάλεσε ἤ γριά! Ποιά γριά; 'Ἐγώ δέν ξέρω καμιά γριά!
Ὅ παπάς, καθώς στέκει ἀπέναντί του, βλέπει ἐπάνω ἀπό τό κεφάλι τοῦ ἄρρωστου, μία φωτογραφία μέ τήν γυναίκα πού τόν κάλεσε.
Τοῦ λέει, ἐνῶ τοῦ δείχνει τό πορτραῖτο. Νά αὐτή! Ποιά αὐτή; Ξέρεις, τί λές, παπά; Αὐτή εἶναι ἤ μάνα μου. Καί ἔχει πεθάνει χρόνια τώρα! Γιά μία στιγμή
πάγωσαν καί οἱ δύο. Αἰσθάνθηκαν δέος.
Ὅ ἄρρωστος ἄρχισε νά κλαίει. Καί ἀφοῦ ἔκλαψε, ζήτησε νά ἐξομολογηθεῖ. Καί μετά, κοινώνησε. Ἤ μητέρα τοῦ εἶχε φροντίσει ἀπό τόν οὐρανό, νά τοῦ δείξει τό δρόμο τῆς σωτηρίας.
https://agiameteora.net/index.php/istories/5281-o-atheos-kai-i-grioyla.html