Ἡ ἐμπιστοσύνη στόν πνευματικό
Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου
- Γέροντα, ἄν στεναχωρηθεῖ κάποιος πολύ γιατί τόν μάλωσε γιά κάποιο σφάλμα τοῦ ὁ πνευματικός, καί πέσει σέ λύπη, αὐτό ἔχει μέσα ἐγωισμό;
- Ἔμ βέβαια, ἔχει μέσα καί ἐγωισμό. Ἄν στεναχωρηθεῖ κατά θεόν, θά ἔχει παρηγοριά, θά ἔχει καί πρόοδο γιατί θά προσπαθήσει νά μήν τό ξανακάνει. Πρέπει νά λέει τίς δυσκολίες, τούς λογισμούς του, τίς πτώσεις του στόν πνευματικό, καί νά δέχεται μέ χαρά καί τήν ἤπια καί τήν αὐστηρή συμπεριφορά του, γιατί ὅλα ἀπό ἀγάπη καί ἐνδιαφέρον γίνονται γιά τήν πρόοδο τῆς ψυχῆς του.
- Καί ἄν , Γέροντα, δέν δέχομαι τό μάλωμα ἤ τήν παρατήρηση;
- Ἄν δέν δέχεσαι, θά μείνης ἀδιόρθωτη. Ὅσοι δέν δέχονται τίς παρατηρήσεις οὔτε καί ἀπό τούς ἀνθρώπους πού τούς ἀγαποῦν, τελικά παραμένουν στραβόξυλα καί ἀχρηστεύονται μόνοι τους πνευματικά. Ὅπως οἱ σανίδες πού δέν δέχονται τό πλάνισμα τοῦ μαραγκοῦ, γιά νά γίνουν ἔπιπλα, καταλήγουν στά μπετά ἤ στίς σκαλωσιές καί πατιοῦνται καί λασπώνονται, μέχρι πού καταλήγουν στήν φωτιά, ἔτσι καί αὐτοί στό τέλος καταστρέφονται.
- Γέροντα, ὅταν κάποιος διαφωνεῖ σέ ἕνα θέμα μέ τόν πνευματικό του, τί πρέπει νά κάνει;
- Νά πεῖ ἁπλά καί ταπεινά τόν λογισμό του. Βέβαια χρειάζεται πολλή προσοχή στήν ἐπιλογή τοῦ πνευματικοῦ, ὥστε νά μπορεῖ κανείς νά τόν ἐμπιστεύεται καί νά ἀναπαύεται μέ τήν καθοδήγησή του.
- Συμφέρει, Γέροντα, ὅταν κανείς βλέπει κάτι διαφορετικά ἀπό τόν πνευματικό , νά ἐπιμένει στήν γνώμη του;
- Ὄχι, γιατί δέν ξέρει τί κρύβεται πίσω ἀπό αὐτό πού ὁ ἴδιος δέν θεωρεῖ σωστό. Γιά νά καταλάβει π.χ. κάποιος τί κρύβεται πίσω ἀπό μία ἐνέργεια τοῦ πνευματικοῦ του ἴσως ὁ πνευματικός νά πρέπει νά τοῦ πεῖ τήν ἐξομολόγηση ἑνός ἄλλου. Ἐπιτρέπεται νά πεῖ τήν ἐξομολόγηση ἑνός ἄλλου; Ἀσφαλῶς ὄχι. Ἄς ποῦμε ὅτι ἔχει συνεννοηθεῖ μέ τόν πνευματικό νά τόν δεῖ τήν τάδε ὥρα, ἀλλά τήν ὥρα ἐκείνη πηγαίνει καί κάποιος ἄλλος πού εἶχε λογισμούς νά αὐτοκτονήσει καί ὁ πνευματικός παίρνει πρῶτα ἐκεῖνον. Ὅποτε σκέφτεται: « Πῆρε πρῶτα αὐτόν, ἐμένα μέ περιφρονεῖ » . Πῶς νά τοῦ πεῖ ὅμως ὁ πνευματικός ὅτι αὐτός εἶχε φθάσει στό σημεῖο νά κάνει ἀπόπειρα αὐτοκτονίας; Ἄν τοῦ ἐξηγήσει, καταστρέφει, χαντακώνει τόν ἄλλον. Ἐνῶ, ἀν σκανδαλιστεί αυτος ἤ ἄν κατεβάσει μοῦτρα, δέν θά γίνει μεγάλο κακό. Μία φορά ἔτσι σκανδαλίσθηκαν μερικοί πού ἦρθαν ἐκεῖ στό Καλύβι. Ἦταν κάποιος πού τόν κατάφεραν μέ πολλή δυσκολία οἱ δικοί του νά ἔρθει νά συζητήσουμε καί τόν δέχθηκα μέ πολλή χαρά. Τόν ἀσπάσθηκα, τοῦ ἔδωσα κομποσχοίνι, εἰκονάκια. Οἱ ἄλλοι παρεξηγήθηκαν. « Ἐμᾶς ὁ Γέροντας, εἶπαν, οὔτε μᾶς ἔδωσε σημασία » . Αὐτός ὁ καημένος ἦταν ἄσωτος. Ἐγώ ἤξερα λεπτομέρειες γιά τήν ζωή του. Ἔφυγε μετά ἄλλος ἄνθρωπος. Χίλιες φορές νά σκανδαλισθοῦν οἱ ἄλλοι. Δέν μπορεῖς , γιά νά ἀναπαύσεις τόν ἕναν μέ μία ἐξήγηση, νά καταστρέψεις τόν ἄλλον.
Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο: «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ» - ΛΟΓΟΙ Γ΄ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ