Ἡ ταλαιπωρία τῶν παιδιῶν ἐξαιτίας τῶν γονέων (γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου)
γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου
- Γέροντα, μία μητέρα μᾶς ρώτησε τί νά κάνη πού ἡ κόρη τῆς βρίζει τήν Παναγία.
- Νά ἐξετάση ἀπό ποῦ ξεκινάει τό κακό. Μερικές φορές σέ τέτοιες περιπτώσεις φταῖνε οἱ γονεῖς. Ὅταν οἱ ἴδιοι δέν συμπεριφέρωνται καλά, δέν βοηθοῦν τά παιδιά καί ἐκεῖνα μιλοῦν μέ ἀναίδεια. Τότε δέχονται μία ἐπήρεια δαιμονική καί ἀντιδροῦν ἄσχημα. Ἄλλοτε πάλι οἱ γονεῖς νομίζουν ὅτι μέ τό ζόρι θά κάνουν καλά παιδιά. Μπαίνει καί ὁ ἐγωισμός καί τούς κάνει νά μιλοῦν μέ ἀγανάκτηση, ἐνῶ πρέπει νά τούς φέρωνται πάντα μέ τό καλό.
Σήμερα μία γυναίκα μέ ἔσκασε! Ἔχει ἕνα παιδάκι καί τό δέρνει ἀλύπητα. Ἀπό τήν φοβία τό κακόμοιρο τρέμει. Δέν μπορεῖ νά μιλήση. Ἔπαθαν τά νεῦρα του. «Ἔχει δαιμόνιο», τῆς λένε καί αὐτή τό ἀφήνει νηστικό,γιά νά φύγη δῆθεν τό δαιμόνιο. «Δέν τοῦ δίνω νά φάη, μοῦ εἶπε, γιά νά φύγη τό δαιμόνιο». «Βρέ, εἶσαι στά καλά σου; Τῆς λέω. Δῶσε στό παιδί νά φάη. Κοίταξε, τά δικά σου δαιμόνια νά φύγουν. Ἐσύ ἔγινες ἀφορμή καί σακατεύτηκε τό παιδί. Τό παιδί δέν ἔχει δαιμόνιο. Τρέμει, γιατί φοβᾶται ἐσένα ποῦ τό δέρνεις! Τό κοινωνᾶς τακτικά;». «Ὄχι», μοῦ λέει. Ἄντε νά συνεννοηθῆς!
- Γέροντα, μήπως, ἐπειδή μερικές φορές βρίζει, γιά αὐτό λένε ὅτι ἔχει δαιμόνιο;
- Βρίζει! Ὅταν μέ τό ζόρισμα πού τοῦ κάνει ἡ μάνα πάη νά τό πνίξη, δέν ξέρει κι ἐκεῖνο τί κάνει μετά. Κρίμα τό καημένο! Δαιμονισμένη εἶναι ἡ μάνα του, δέν εἶναι τό παιδί.
Πάντως θά δοῦμε παράξενα πράγματα τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως! Στά χρόνια της εἰδωλολατρίας οἱ μητέρες ἔκαιγαν τά παιδιά τούς μπροστά στό ἄγαλμα τοῦ Μολόχ, γιά νά συμμετάσχουν στή δοξολογία πρός τόν Θεό! Ἄν γνώριζαν τόν πραγματικό Θεό τί θυσίες θά ἔκαναν! Αὐτές θά ἔχουν ἐλαφρυντικά τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως, γιατί παρασύρθηκαν. Οἱ σημερινές ὅμως μητέρες μέ τήν ἀδιαφορία ποῦ ἔχουν γιά τά παιδιά τούς τί ἐλαφρυντικά θά ἔχουν; Θά τούς πῆ ὁ Θεός: «Ἐσεῖς γνωρίζατε τόν ἀληθινό Θεό, βαπτισθήκατε, τόσα ἀκούσατε, τόσα μάθατε, ὁ Ἴδιος ὁ Θεός σταυρώθηκε γιά νά σᾶς σώση, καί τί κάνατε; Βαριόσασταν νά πάτε τά παιδιά σας νά τά κοινωνήσετε στήν ἐκκλησία! Ἐκεῖνες νόμιζαν ὅτι ὁ Μολόχ εἶναι ὁ ἀληθινός Θεός καί πρόσφεραν θυσία ἀκόμη καί τά παιδιά τους. Ἐσεῖς τί κάνατε;».
Τά σφάλματα τῶν γονέων τά πληρώνουν τά παιδιά! Μερικοί γονεῖς καταστρέφουν τά παιδιά τους, ἀλλά ὁ Θεός δέν εἶναι ἄδικος. Ἔχει μεγάλη καί ἰδιαίτερη ἀγάπη γιά τά παιδιά πού ἔχουν ἀδικηθῆ στόν κόσμο αὐτόν εἴτε ἀπό τούς γονεῖς τους εἴτε ἀπό ἄλλους ἀνθρώπους. Ὅταν οἱ γονεῖς γίνωνται αἰτία νά πάρη στραβό δρόμο τό παιδί, ὁ Θεός δέν θά τό ἀφήση, γιατί δικαιοῦται τήν θεία βοήθεια.
Θά οἰκονομήση ἔτσι τά πράγματα, ὥστε νά βοηθηθῆ. Νά, βλέπουμε μερικούς νέους, ἀλλά καί ἡλικιωμένους ἀκόμη, πώς κάποια στιγμή παίρνουν ἀπότομα μία καλή στροφή. Θυμᾶμαι μία περίπτωση: Σέ μία οἰκογένεια μέ δύο παιδιά, ὁ πατέρας, ἡ μάνα καί ἡ κόρη ἦταν ἄθεοι. Τό ἀγόρι ἔμπλεξε πρῶτα μέ τόν μαρξισμό. Δέν ἀναπαύθηκε, πῆγε στόν Ἰνδουισμό. Δέν ἀναπαύθηκε κι ἐκεῖ, καί ἦρθε στό Ἅγιον Ὅρος. Ἐρχόταν συχνά στό Καλύβι, πήγαινε καί σέ ἄλλα Κελλιά. Οἱ γονεῖς τοῦ ὅλον αὐτό τόν καιρό «Χριστέ μου, παναγία μου, φύλαξε τό παιδί μας», ἔλεγαν. Ἀφοῦ κάθισε ἕνα διάστημα στό Ὅρος καί κάπως συνῆλθε καί δυνάμωσε πνευματικά, γύρισε στό σπίτι τοῦ -γιατί δέν ἦταν γιά τόν Μοναχισμό- καί βοήθησε πνευματικά τόν πατερά καί τήν μάνα του. Τώρα, βλέπω, ὁ πατέρας τοῦ πρῶτος-πρῶτος στέκεται στήν ἀγρυπνία. Λέει τόν Προοιμιακό στήν ἐκκλησία, διαβάζει στό σπίτι τόν ἑσπερινό, τό ἀπόδειπνο, τήν παράκληση. Πῶς τά οἰκονόμησε ὁ Θεός! Πῆγε ὁ διάβολος νά κάνη κακό, ἀλλά ὁ Θεός τά ἔφερε ἀπό δῶ-ἀπό κεῖ καί τούς ἔφερε ὅλους σέ λογαριασμό.
- Καί τό κορίτσι, Γέροντα;
- Κι αὐτό σιγά-σιγά ἔρχεται σέ λογαριασμό. Δίνει εὐκαιρίες ὁ Θεός.
- Γέροντα, μερικοί γονεῖς πού ἀρχίζουν νά ζοῦν πνευματικά σέ μεγάλη ἡλικία στενοχωροῦνται πού δέν ἔδωσαν χριστιανική ἀγάπη στά παιδιά τους, ὅταν ἦταν μικρά.
- Ἄν ἔχουν εἰλικρινῆ μετάνοια καί παρακαλέσουν τόν Θεό νά βοηθήση τά παιδιά τους, ὁ Θεός κάτι θά κάνη γιά αὐτά. Θά τούς ρίξη κανένα σωσίβιο, γιά νά σωθοῦν ἀπό τήν φουρτούνα στήν ὁποία βρίσκονται. Ἀκόμη καί ἄν δέν παρουσιασθοῦν ἄνθρωποι, γιά νά τά βοηθήσουν, μπορεῖ καί κάτι πού θά δοῦν νά συντελέση, ὥστε νά πάρουν μία καλή στροφή. Νά ξέρετε, αὐτοί οἱ γονεῖς εἶχαν καλή διάθεση, ἀλλά δέν βοηθήθηκαν μικροί ἀπό τήν οἰκογένειά τους καί δικαιοῦνται τήν θεία βοήθεια.
- Καμμιά φορᾶ, Γέροντα, τά παιδιά ζοῦν πνευματική ζωή, ἀλλά συναντοῦν πολλές δυσκολίες ἀπό τούς γονεῖς τους πού εἶναι ἀδιάφοροι.
- Γιά αὐτά τά παιδιά ὁ Θεός φροντίζει περισσότερο ἀπό τά ἄλλα πού ἔχουν γονεῖς πού ζοῦν πνευματικά, ὅπως φροντίζει καί γιά τά ὀρφανά.
Ἀπό τό https://xristianos.gr/forum/viewtopic.php?t=7581