Ἡ παραβολή τοῦ ἄφρονα πλουσίου

2014-10-17 14:35

     Ἄφρονα χαρακτηρίζει ὁ Κύριος τόν πλούσιό της παραβολῆς πού ἀκοῦμε κατά τή σημερινή Θεία Λειτουργία. Τόν πλούσιο ἐκεῖνο πού ἡ γῆ τοῦ ἔκανε τόσο πολλούς καρπούς, ὥστε δέν εἶχε ποῦ νά τούς βάλει. Καί σκέφτηκε: "θά γκρεμίσω τίς ἀποθῆκες μου καί θά χτίσω μεγαλύτερες καί θά πῶ: ψυχή μου, ἔχεις ἄφθονα ἀγαθά γιά πολλά χρόνια, φάε, πιές, εὐχαριστήσου". Ὁ Θεός ὅμως τοῦ εἶπε: "ἄφρονα, ἀπόψε ἀφήνεις τήν τελευταία σου πνοή.  Ὅλα αὐτά ποῦ ἑτοίμασες σέ ποιόν θά ἀνήκουν λοιπόν;".

     "Τέτοιος εἶναι ὁ ἄνθρωπος πού μαζεύει θησαυρούς γιά τόν ἑαυτό του καί δέν πλουτίζει κατά Θεόν". Μέ αὐτή τή φράση κλείνει ὁ Χριστός τήν παραβολή, θέλοντας νά ἀντιδιαστείλει τή μέριμνα γιά τά ὑλικά ἀγαθά μέ τή φροντίδα γιά τήν ἀπόκτηση τῶν πνευματικῶν θησαυρῶν. Δέν καταδικάζει τόν ἄνθρωπο τῆς παραβολῆς ἐπειδή ἦταν πλούσιος, οὔτε γιατί καρποφόρησε ἄφθονα ἡ γῆ του. Τόν κατακρίνει γιά τόν ἐγωκεντρισμό του, πού ἀφ' ἑνός μέν θεώρησε ὅτι τά ἀγαθά πού ἀπέκτησε προορίζονται ἀποκλειστικά γιά τή δική του εὐχαρίστηση καί ἀφ' ἑτέρου πίστεψε ὅτι θά ζεῖ αἰώνια καί θά ἀπολαμβάνει τόν πλοῦτο του.

     Τόν χαρακτηρίζει ὁ Χριστός ἄφρονα, δηλαδή ἀνόητο, ὄχι γιά τήν προνοητικότητά του, ἀλλά γιά τήν ἀπληστία του. Θά μποροῦσε ὁ πλούσιος της παραβολῆς νά συγκεντρώσει τά ἀγαθά του στίς ἀποθῆκες πού διέθετε καί τό περίσσευμα νά τό δώσει στούς φτωχούς, περιμένοντας στό μεταξύ τή νέα σοδειά. Αὐτός ὅμως ὄχι μόνο δέν σκέφτεται τόν πλησίον του, ἀλλά μέ τή συμπεριφορά τοῦ δείχνει ὅτι δέν ἐμπιστεύεται τόν Θεό, ἤ ἔστω τή γῆ τήν ἴδια πού παράγει τούς καρπούς. Καί τό ἀποτέλεσμα δέν εἶναι ἄλλο, ἀπό τό νά στερηθεῖ καί ὁ ἴδιος, μίας πού ὁ Θεός τόν παίρνει ἀπό τήν ἐπίγεια ζωή, ὅλα αὐτά πού μέ κόπο καί ἱδρώτα συνέλεξε γιά τήν δική του προσωπική ἀπόλαυση.

     Καταδικάζει ἐπιπλέον τούτη τή συμπεριφορά ὁ Κύριος, ἐπειδή στό βάθος τοῦ ὁ ἐγωκεντρισμός συνιστᾶ ἀπιστία κατά τοῦ Θεοῦ. Χαίρεται ὁ πλούσιος μέ τή γῆ καί τά ἀγαθά του, θεωρεῖ ὅτι τοῦ ἀνήκουν ὅλα καί ὅτι μπορεῖ μόνος του νά ρυθμίζει τή ζωή του. Ξεχνᾶ πώς ὅ,τι καί ἄν ἔχουμε, εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ, ἀκόμα καί τά ὑλικά ἀγαθά. Ξεχνᾶ, ἀκόμα περισσότερο, πώς ὅσο καί ἄν προσπαθήσουμε, πάντα ὑπάρχουν γεγονότα καί καταστάσεις στή ζωή μας πού οὔτε νά προβλέψουμε μποροῦμε, οὔτε νά ἐλέγξουμε ἤ νά ἀποτρέψουμε. Καί ἐκεῖ, ἄν μή τί ἄλλο, ἀποδεικνύεται πόσο εὔθραυστη εἶναι ἡ "παντοδυναμία" μας καί πόσο ἔχουμε ἀνάγκη τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ.

     Γί αὐτό καί ὁ Χριστός, στήν ἐπί τοῦ Ὅρους ὁμιλία Του, πρίν μᾶς παροτρύνει νά φροντίζουμε γιά τούς πνευματικούς θησαυρούς, μᾶς λέει νά μή μεριμνᾶμε οὔτε γιά τροφές, οὔτε γιά ἐνδύματα, οὔτε γιά ἐπίγειους θησαυρούς πού ἀφανίζονται ἀπό τούς κλέφτες καί ἀπό τή φθορά τοῦ χρόνου, καί νά μήν εἴμαστε ὀλιγόπιστοι ἀλλά νά ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στό Θεό, πού φροντίζει καί προσφέρει τροφή στά πουλιά καί λαμπρά χρώματα στά λουλούδια, καί κάθε ἀπαραίτητο ἀγαθό στόν ἄνθρωπο πού πιστεύει στόν Θεό¹. "Αλλά", μᾶς παροτρύνει, " νά ἀποθησαυρίζετε τούς ἐπουράνιους θησαυρούς, πού οὔτε σαπίζουν, οὔτε καταναλώνονται, οὔτε ἁρπάζονται ἀπό τούς κλέφτες. Γιατί ὅπου βρίσκεται ὁ θησαυρός σου, ἐκεῖ εἶναι καί ἡ καρδιά σού"².

     Δυστυχῶς, ἡ καρδιά τῶν ἀνθρώπων ἀνέκαθεν κινεῖται καί προσκολλᾶται σέ αὐτά πού βλέπει, στίς μέριμνες τοῦ βίου καί στά ὑλικά ἀγαθά. Ἡ καταναλωτική κοινωνία μέσα στήν ὁποία ζοῦμε δέν ἀποτελεῖ ἐξαίρεση ἀλλά ἐπίφαση αὐτοῦ του γεγονότος. Οἱ ἄνθρωποι διακατεχόμαστε ἀπό μία σπουδή νά ἀποκτήσουμε ὅσο περισσότερα μποροῦμε, προκειμένου νά κάνουμε τή ζωή μας πιό ἄνετη, καί τελικά ἐγκλωβιζόμαστε στήν ἀναζήτηση τῆς εὐτυχίας, στή δυστυχία τῆς πλεονεξίας μας. Ἀδιαφοροῦμε γιά τόν πλησίον μας, γιά τά προβλήματά του, γιά τίς ἀνάγκες του. Καί τελικά, σάν τόν ἄφρονά της παραβολῆς, παγιδευόμαστε στόν ἐγωισμό μας καί ὀλιγοπιστοῦμε ἀπέναντι στό Θεό.

     Δέν μᾶς λέει ὁ Χριστός νά μή φροντίζουμε γιά τήν οἰκογένειά μας, γιά τό μέλλον τῶν παιδιῶν μας, γιά τήν ἐξασφάλιση τῶν ἀναγκαίων. Ἀλλά μᾶς τονίζει ὅτι δέν εἶναι αὐτά ὅλα τόσο σημαντικά, ὥστε νά ξεχνοῦμε τήν ἐπιμέλεια τῆς ψυχῆς μας. Μᾶς παροτρύνει λοιπόν νά προσδιορίσουμε ἐκ νέου τίς προτεραιότητές μας, νά στρέψουμε καί πάλι στό βλέμμα στόν οὐρανό: "νά ἐπιζητεῖτε πρῶτα τήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιοσύνη Του, καί ὅλα τά ἄλλα θά σᾶς δοθούν"³.

                                                                                                                                                                                 

https://xerouveim.blogspot.gr/2009/11/22-11-09.html