Τί πρέπει νά κάνουμε, ὅταν εἴμαστε πληγωμένοι…
Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου
Ὅταν βρίσκεσαι πληγωμένος, ἐπειδή ἔπεσες σέ κάποιο ἁμάρτημα λόγω ἀδυναμίας σου ἤ καμιά φορᾶ μέ τή θέλησή σου μή δειλιάσεις· οὔτε νά ταραχθεῖς γι' αὐτό, ἀλλά ἀφοῦ ἐπιστρέψεις ἀμέσως στόν Θεό, μίλησε ἔτσι: «Βλέπε, Κύριέ μου· ἔκανα τέτοια πράγματα, σάν τέτοιος πού εἶμαι· οὔτε ἦταν δυνατό νά περίμενες καί τίποτε ἄλλο ἀπό ἐμένα τόν τόσο κακοπροαίρετο καί ἀδύνατο, παρά ξεπεσμό καί γκρέμισμα».
Καί εὐχαρίστησε τόν καί ἀγάπησε τόν περισσότερο παρά ποτέ, θαυμάζοντας τήν τόσο μεγάλη εὐσπλαχνία του, διότι μολονότι λυπήθηκε ἀπό σένα, πάλι σου δίνει τό δεξί του χέρι καί σέ βοηθάει, γιά νά μή ξαναπέσεις στήν ἁμαρτία· τελευταία, πές μέ μεγάλο θάρρος στή μεγάλη εὐσπλαχνία του: «Ἐσύ, Κύριέ μου, συγχώρησε μέ καί μήν ἐπιτρέψεις στό ἑξῆς νά ζῶ χωρισμένος ἀπό σένα, οὔτε νά ἀπομακρυνθῶ ποτέ, οὔτε νά σέ λυπήσω πλέον».
Καί κάνοντας ἔτσι, μή σκεφτεῖς ἄν σέ συγχώρεσε, διότι αὐτό δέν εἶναι τίποτε ἄλλο, παρά ὑπερηφάνεια, ἐνόχληση τοῦ νοῦ, χάσιμο τοῦ καιροῦ καί ἀπάτη τοῦ διαβόλου, χρωματισμένη μέ διάφορες καλές προφάσεις. Γι' αὐτό, ἀφήνοντας τόν ἑαυτό σου ἐλεύθερο στά ἐλεήμονα χέρια τοῦ Θεοῦ, ἀκολούθησε τήν ἄσκησή σου, σάν νά μήν εἶχες πέσει. Καί ἄν συμβεῖ ἐξ' αἰτίας τῆς ἀδυναμίας σου νά ἁμαρτήσεις πολλές φορές τήν ἡμέρα, κᾶνε αὐτό πού σου εἶπα ὅλες τίς φορές, ὄχι μέ μικρότερη ἐλπίδα στόν Θεό. Καί κατηγορώντας περισσότερο τόν ἑαυτό σου καί μισώντας τήν ἁμαρτία περισσότερο, ἀγωνίσου νά ζεῖς μέ μεγαλύτερη προφύλαξη.
Αὐτή ἡ ἐκγύμναση δέν ἀρέσει στόν διάβολο· γιατί βλέπει πώς ἀρέσει πολύ στόν Θεό, ἐπειδή καί μένει ντροπιασμένος ὁ ἀντίπαλος, βλέποντας ὅτι νικήθηκε ἀπό ἐκεῖνον, πού αὐτός εἶχε πρίν νικήσει. Γι' αὐτό καί χρησιμοποιεῖ διαφορετικούς τρόπους γιά νά μᾶς ἐμποδίσει, νά μήν τό κάνουμε. Καί πολλές φορές πετυχαίνει τό σκοπό τοῦ ἐξ' αἰτίας τῆς ἀμέλειάς μας καί τῆς μικρῆς φροντίδας πού ἔχουμε στόν ἑαυτό μας.[...]
Ὁ τρόπος λοιπόν, γιά νά ἀποκτήσεις τήν εἰρήνη, εἶναι ὁ ἑξῆς· νά ξεχάσεις τελείως τήν πτώση καί τήν ἁμαρτία σου καί νά παραδοθεῖς στή σκέψη τῆς μεγάλης ἀγαθότητας τοῦ Θεοῦ· καί ὅτι, αὐτός μένει πολύ πρόθυμος καί ἐπιθυμεῖ νά συγχωρέσει κάθε ἁμαρτία, ὅσο καί ἄν εἶναι βαριά, προσκαλώντας τόν ἁμαρτωλό μέ διάφορους τρόπους καί μέσα ἀπό διάφορους δρόμους, γιά νά ἔλθει σέ συναίσθηση καί νά ἑνωθεῖ μαζί του σέ αὐτήν τή ζωή μέ τήν χάρι του· στήν δέ ἄλλη νά τόν ἁγιάσει μέ τή δόξα του καί νά τόν κάνει αἰώνια μακάριο. Κατόπιν, ὅταν ἔλθει ἡ ὥρα τῆς ἐξομολογήσεως, τήν ὁποία σέ προτρέπω νά κάνεις πολύ συχνά, θυμήσου ὅλες σου τίς ἁμαρτίες, καί μέ νέο πόνο καί λύπη, φανέρωσε τές ὅλες στόν Πνευματικό σου καί κᾶνε μέ προθυμία τόν κανόνα πού θά σού ὁρίσει.
(Ἀπό τόν "Ἀόρατο Πόλεμο" τοῦ ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου)
Ἀπό τό https://www.xfd.gr