Τί εἶναι ἡ μασονία
Ἀνταποκρινόμενος σὲ παράκληση Χριστιανῶν μας νὰ μάθουν τί εἶναι ἡ Μασονία ἀναφέρω μὲ συντομία τὰ ἑξῆς:
Ἔχουμε τὸν παλαιότερο Μασονισμὸ ποὺ ἦταν καθαρὰ ἐπαγγελματικὸς καὶ εἶχε ὡς μέλη τοῦ κτίστες καὶ ξυλουργούς, ποὺ ἀνελάμβαναν ἐργολαβικὰ τὴν ἀνοικοδόμηση διαφόρων οἰκοδομημάτων ἀποκρύπτοντας τὰ μυστικὰ τῆς τέχνης στοὺς ἄλλους συντεχνίτες τους, ποὺ δὲν ἄνηκαν στὴν ὀργάνωσή τους.
Τὰ σωματεῖα αὐτὰ τῶν τεκτόνων καὶ κτιστῶν συνεργάστηκαν καὶ μὲ τὴν Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία γιὰ τὸ κτίσιμο Ἱερῶν Ναῶν. Ἡ Παπικὴ αὐλὴ τὰ ἔθεσε ὑπὸ τὴν προστασία της, καὶ διάφοροι Πάπες τοὺς παρεχώρησαν προνόμια, ὥστε νὰ εἶναι ἀπαλλαγμένοι ἀπὸ φόρους καὶ ἄλλες ἐπιβαρύνσεις καὶ ἐλεύθεροι νὰ ἐξασκοῦν τὶς τέχνες τους. Γι' αὐτὸ καὶ ὀνομάστηκαν Ἐλεύθεροι Τέκτονες.
Ὅταν τὰ σωματεῖα αὐτὰ τῶν τεκτόνων καὶ κτιστῶν ἀνελάμβαναν τὴν ἀνέγερση κάποιου οἰκοδομήματος, ἔπρεπε κάπου ἐκεῖ κοντὰ νὰ ἔχουν ποὺ νὰ μείνουν. Ἔτσι δημιουργήθηκε ἡ «Στοά», ἡ ὁποία στὴν ἀρχὴ ἦταν ἕνα παράπηγμα στὸ ὁποῖο οἱ ἐργαζόμενοι στὰ διαλείμματα τῆς δουλειᾶς τοὺς πήγαιναν γιὰ νὰ ξεκουραστοῦν καὶ νὰ φᾶνε κάτι.
Ἕκτος ἀπὸ τὰ ἐπαγγελματικὰ μυστικά, οἱ συντεχνίες αὐτὲς εἶχαν καὶ κάποια συνθήματα μὲ τὰ ὁποῖα ἐγνωρίζοντο μὲ ὁμοϊδεάτες συναδέλφους τους, ποὺ ἤρχοντο ἀπὸ ἄλλα μέρη καὶ οἱ ὁποῖοι ἐγένοντο δεκτοὶ σὲ ἐλεύθερη ἐπικοινωνία καὶ συνεργασία μαζί τους.
Μέχρι ἐδῶ τὰ πράγματα εἶναι ἁπλὰ καὶ δὲν ὑπάρχει στὴ Μασονία καμμιὰ μύηση γιὰ τὴν πρόσληψη νέων μελῶν. Οἱ τέκτονες τὴν Ἐπαγγελματικῆς Μασονίας ἐπίστευαν στὴν ἁγία Τριάδα καὶ κάθε ἕνας ἀπ' αὐτοὺς ἔπρεπε νὰ εἶναι πιστὸς στὸ Θεὸ καὶ στὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ ἀποφεύγει τὶς πλάνες καὶ τὶς αἱρέσεις.
Ἀπὸ τὸν 17ο αἰώνα μ.Χ. καὶ μετὰ ἡ Μασονία (ἀπὸ τὴν ἀγγλικὴ λέξη Mason = κτίστης) ἐγκατέλειψε τὸν ἐπαγγελματικό της χαρακτήρα καὶ ἄρχισε νὰ παίρνει θεωρητικὸ χαρακτήρα. Παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι κατὰ τὴν περίοδο αὐτὴ εἰσχώρησαν στὴ διδασκαλία τῶν Μασόνων εἰδωλολατρικὰ καὶ Ἰουδαϊκὰ στοιχεῖα, ἡ θρησκεία τοὺς ἐξακολουθεῖ νὰ εἶναι ἡ χριστιανική. Οἱ Τεκτονικὲς στοὲς ἔχουν ὡς προστάτη τοὺς κυρίως τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Θεολόγο.
Τὸ 1717 μ.Χ. ἱδρύθηκε στὸ Λονδίνο, μὲ τὴν συνένωση τῶν τελευταίων τεσσάρων ἐπαγγελματιῶν στοῶν ἡ Μεγάλη Στοά, ποὺ εἶναι ἡ μητέρα τῆς θεωρητικῆς Μασονίας.
Ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα ἡ Μασονία χάνει τὴν ἁπλότητα ποὺ εἶχε πρίν, καθὼς καὶ τὴν ἀποκλειστικὴ σχέση της μὲ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴ Χριστιανικὴ πίστη γενικά. Ἁπλώνεται σὲ διάφορες χῶρες τῆς Εὐρώπης καὶ στὴν Ἀμερική. Στὴ Γαλλία ἀναλαμβάνει τὴν διεύθυνση τῶν μασονικῶν στοῶν ὁ ἀδελφός του Ναπολέοντα Βοναπάρτη Ἰωσήφ. Πολλοὶ ἀνώτεροι ἀξιωματοῦχοι τοῦ Κράτους μπαίνουν στὴ Μασονία, ἡ ὁποία ἀποκτᾶ πολιτικὴ δύναμη καὶ ἀναμιγνύεται στὰ δημόσια πράγματα μὲ συνωμοσίες καὶ ἄλλους κρυφοὺς καὶ ὕπουλους τρόπους. Στὴ Γαλλικὴ Ἐπανάσταση ἔπαιξαν πρωτεύοντα ρόλο.
Οἱ Μασόνοι σήμερα πιστεύουν σὲ ἕνα δικό τους ἀπρόσωπο Θεὸ ποὺ τὸν ὀνομάζουν Μ.Α.Τ.Σ., δηλαδὴ Μέγας Ἀρχιτέκτονας τοῦ Σύμπαντος. Στὶς στοές τους δὲν θὰ ἰδῆ κάποιος Σταυρὸ ἢ εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Κύριος καὶ Σωτήρας μᾶς Ἰησοῦς Χριστός, εἶναι γι' αὐτοὺς ἕνας ἁπλὸς Μύστης, ὅπως περίπου ὁ Πυθαγόρας, ὁ Βούδας καὶ ἄλλοι.
Τὸ Σκωτικὸ Μασονικὸ δόγμα ποὺ ἱδρύθηκε τὸ 1804 περιλαμβάνει 3 μυήσεις καὶ 33 βαθμούς. Στὸ τρίτο βαθμὸ γίνεται μία τελετὴ γύρω ἀπὸ τὸν δολοφονικὸ θάνατο τοῦ Διδασκάλου Χιρὰμ καὶ τὴν ἀναζήτηση τοῦ λειψάνου του. Πράγματι στὴν Παλαιὰ Διαθήκη γίνεται λόγος γιὰ κάποιο Χιρὰμ ἀπὸ τὴν Τύρο ποὺ τὸν κάλεσε ὁ βασιλιὰς Σολομῶν νὰ βοηθήσει στὸ κτίσιμο τοῦ Ναοῦ τῶν Ἱεροσολύμων. Τὰ παρὰ πέρα ὅμως περὶ δολοφονίας, ἀναζητήσεως τοῦ λειψάνου τοῦ κ.λπ. εἶναι τελείως φανταστικὰ καὶ μυθικὰ.
Ἡ Μασονία, ὅπως εἶναι γνωστὴ σήμερα, δὲν εἶναι ἁπλὴ φιλανθρωπικὴ καὶ φιλοσοφικὴ ὀργάνωση, ὅπως ἰσχυρίζονται οἱ ὀπαδοί της. Εἶναι μία ὑπερθρησκεία μὲ συγκρητιστικὸ χαρακτήρα. Ἔχει δηλαδὴ στὴ διδασκαλεῖα τῆς στοιχεῖα Εἰδωλολατρικὰ καὶ Ἀποκρυφιστικά, Ἰουδαϊκὰ καὶ Χριστιανικά. Πιστεύουν οἱ Μασόνοι ὅτι ἀποτελοῦν μία παγκόσμια ἀδελφότητα. Ἀποκαλοῦν ἀδελφὸ κάθε ἕνα ποὺ ἀνήκει σ' αὐτούς, εἴτε αὐτὸς εἶναι Μωαμεθανὸς εἴτε Βουδιστής, εἴτε ὁτιδήποτε, ἐνῶ τὸν μὴ Μασόνο τὸν ἀποκαλοῦν βέβηλο, ἔστω κι ἂν αὐτὸς εἶναι Χριστιανός.
Ἡ Μασονία εἶναι θρησκεία καὶ στηρίζεται κυρίως στὰ ἀρχαῖα εἰδωλολατρικὰ μυστήρια. Ἔχει Ναὸ ποὺ τὸν ὀνομάζουν στοά, ὅπου γίνονται οἱ διάφορες τελετές τους: Υἱοθεσία λυκιδέως (κάτι παρόμοιο μὲ τὸ Χριστιανικὸ Βάπτισμα), γάμος, μνημόσυνα καὶ ἄλλα. Ἔχουν βαθμοὺς ἀξιωματούχων ποὺ κάμνουν τὶς τελετές τους, ντυμένοι μὲ ἰδιαίτερες στολές, ὅπως εἶναι ὁ Σεβάσμιος, ὁ Σεβασμιότατος, ὁ Διδάσκαλος, ὁ Μέγας Διδάσκαλος, οἱ ἐπόπτες. Χρησιμοποιοῦν διάφορα σύμβολα. Κάπου φαίνεται καὶ ἡ Ἁγία Γραφή, ὄχι ὅμως ὅπως τὴν ἐννοοῦμε ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί, ἀλλὰ ὡς ἁπλὸ σύμβολο. Στὶς μυστηριώδεις τελετὲς τοὺς χρησιμοποιοῦν ἀνθρώπινο σκελετὸ καὶ σὲ κάποιο βαθμὸ ὑποχρεώνουν τὸν μυούμενο στὴ Μασονία νὰ πιεῖ κρασὶ μέσα σὲ νεκροκεφαλὴ ποὺ τὴν ἔχουν φτιάξει νὰ φαίνεται σὰν Κύπελλο.
Ἕνας ποὺ γίνεται Μασόνος δὲν ὑποχρεώνεται νὰ ἀλλάξει τὴν πίστη του. Ὁ Χριστιανὸς μπορεῖ νὰ εἶναι πάλι Χριστιανὸς καὶ ὁ Μουσουλμάνος νὰ εἶναι Μουσουλμάνος, παράλληλα μὲ τὴ Μασονική του ἰδιότητα.
Γεννιέται ὅμως τὸ ἐρώτημα. Ἐπιτρέπεται ὁ Χριστιανὸς νὰ εἶναι ταυτόχρονα καὶ Μασόνος;
Γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη μᾶς κάτι τέτοιο ὄχι μόνο εἶναι ἀδύνατο ἀλλὰ καὶ ἀδιανόητο. Ὅταν μάλιστα ἡ Ἐκκλησία μᾶς ἔχει τοποθετηθεῖ κατ' ἐπανάληψιν κατὰ τρόπο σαφῆ, ὑπεύθυνο καὶ συγκεκριμένο ἀπέναντι στὸ θέμα αὐτὸ.
Ὑπενθυμίζουμε χαρακτηριστικὰ:
- Ἡ διορθόδοξη ἐπιτροπὴ ποὺ συνῆλθε ἀπὸ 8 ἕως 23 Ἰουνίου 1930 στὸ Ἅγιον Ὅρος χαρακτήρισε τὴ Μασονία ὡς σύστημα ἀντιχριστιανικὸ καὶ πεπλανημένο.
- Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὶς 12 Ὀκτωβρίου 1933 ὑπογραμμίζει ὅτι ὁ Τεκτονισμὸς ὑπενθυμίζει τὶς παλιὲς ἐθνικὲς μυστηριακὲς θρησκεῖες καὶ λατρεῖες, ἀπὸ τὶς ὁποῖες κατάγεται καὶ τῶν ὁποίων ἀποτελεῖ συνέχεια καὶ ἀναβίωση.
- Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τὸν Νοέμβριο τοῦ 1972 ἐπαναλαμβάνει ὅτι ἡ Μασονία εἶναι ἀποδεδειγμένως μυστηριακὴ θρησκεία, προέκταση τῶν παλαιῶν εἰδωλολατρικῶν θρησκειῶν καὶ τελείως ξένη καὶ ἀντίθετη πρὸς τὴν ἐξ ἀποκαλύψεως σωτηριώδη ἀλήθεια τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας καὶ δηλώνει κατηγορηματικὰ ὅτι ἡ ἰδιότης τοῦ Μασόνου, ὑπὸ ὁποιαδήποτε μορφή, εἶναι ἀσυμβίβαστη πρὸς τὴν ἰδιότητα τοῦ Χριστιανοῦ, ποὺ εἶναι μέλος τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ.
- Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1966 θεωρεῖ τὴ Μασονία παγανιστικὴ θρησκεία ἀσυμβίβαστη μὲ τὸν Χριστιανισμὸ χαρακτηρίζοντας τὴ ὡς ἀντίχριστο σύστημα.
Στὴν μασονικὴ ἐγκυκλοπαίδεια (Encyclopedia of Freemasonry vol. 2 Chicago 1947) διαβάζουμε τὰ ἑξῆς: οἱ ἀνώτεροι βαθμοὶ τοῦ Τεκτονισμοῦ δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ συμπύκνωσης τῶν διάφορων μορφῶν τοῦ ἐσωτερισμοῦ (Σέλ. 127).
Στὴν ἴδια σελίδα ἀναφέρεται ὅτι πέρα ἀπὸ τὸν 3ο βαθμὸ περικλείεται μέγιστο μέρος τῆς ἀποκρύφου ἐπιστήμης καὶ τοῦ μυστηρίου συγχρόνως. Ἀλλιῶς θὰ ἦτο ἀδύνατον νὰ κατανοηθοῦν οἱ βαθμοὶ αὐτοί, τὰ σύμβολα καὶ οἱ ἀλληγορίες τους. Στὴν σελίδα 510 ἀναφέρεται ὅτι σὲ πλείστους ἀνωτέρους τεκτονικοὺς βαθμοὺς γίνεται χρήση τῆς Καβάλα (ἀποκρυφιστικὸ βιβλίο τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ). Ὁλόκληρα δὲ τεκτονικὰ δόγματα ἔχουν στηριχθεῖ ἐπάνω στὶς ἀρχές της.
Χαρακτηριστικὲς εἶναι ἐπίσης οἱ μαρτυρίες ποὺ ὑπάρχουν στὴν μασονικὴ αὐτὴ ἐγκυκλοπαίδεια γιὰ τὴν παρουσία τοῦ εἰδωλολατρικοῦ στοιχείου στὸν Τεκτονισμό. Κανείς, ἀναφέρεται στὴν ἐγκυκλοπαίδεια αὐτή, ἐξετάζοντας προσεκτικά τους τρόπους μὲ τοὺς ὁποίους ἡ ἀνάσταση ἢ ἡ ἐπιστροφὴ στὴν ζωὴ ἐδιδάσκοντο μὲ σύμβολα καὶ τελετὲς στ' ἀρχαία μυστήρια καὶ διδάσκονται καὶ σήμερα στὴν τεκτονικὴ μύηση, δὲν μπορεῖ ν' ἀρνηθεῖ ὅτι ὁ Τεκτονισμὸς προῆλθε ἀπὸ τὰ ἀρχαία μυστήρια (τὰ εἰδωλολατρικά). Στὶς σελίδες 127, 151, 633 τῆς μασονικῆς αὐτῆς ἐγκυκλοπαίδειας ὁμολογεῖται ὅτι οἱ τρεῖς πρῶτοι συμβολικοὶ βαθμοὶ τῆς Μασονίας δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ πιστὴ ἐπανάληψη τῶν περὶ ἀθανασίας τῆς ψυχῆς διδαγμάτων τῶν αἰγυπτιακῶν, διονυσιακῶν, ὀρφικῶν, ἐλευσινίων καὶ μιθραϊκῶν μυστηρίων.
Στὴν μασονικὴ αὐτὴ ἐγκυκλοπαίδεια ἀναφέρεται ὅτι ὁ Ἐλευθεροτεκτονικὸς ἐσωτερισμὸς δέχεται τὸ δόγμα τῆς μετενσάρκωσης, ὅτι δηλαδὴ ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου μετὰ θάνατον πηγαίνει σὲ σώματα ἄλλων ἀνθρώπων, ζώων ἢ φυτῶν.
Θέλοντας οἱ μασόνοι νὰ δώσουν κύρος στὴν ὀργάνωσή τους, ποὺ ὅπως εἴδαμε εἶναι συγκρητιστικὴ θρησκεία, συγκαταλέγουν στοὺς καταλόγους τῆς ὀνόματα μεγάλων ἀνθρώπων, ἀκόμα καὶ κληρικῶν. Αὐτὸ δὲν εἶναι σωστό, καὶ πολλοὶ τέτοιοι ἄνθρωποι ἀντέδρασαν διαψεύδοντας τέτοιες πληροφορίες τῆς Μασονίας.
Τελειώνοντας ἔχουμε νὰ ποῦμε ὅτι μὲ τοὺς μασόνους δὲν ἔχουμε νὰ μοιράσουμε τίποτε. Τοὺς τιμοῦμε καὶ τοὺς ἀγαποῦμε σὰν συνανθρώπους μας. Ὅλοι εἴμαστε πλάσματα τοῦ Θεοῦ. Ἔχουμε ὅμως τὸ θάρρος καὶ τὸ καθῆκον νὰ ποῦμε στοὺς Χριστιανούς μας ποὺ προσχώρησαν στὴ Μασονία ὅτι εἶναι καιρὸς νὰ ξαναδοῦν τὴν ὑπόθεση αὐτὴ κάτω ἀπὸ τὸ φῶς τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου καὶ τῆς σοβαρότητος ποὺ ἐπιβάλλει ἡ σωτηρία τῆς ἀθάνατης ψυχῆς μας. Ἐκτὸς ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς Ὀρθοδόξους καὶ οἱ Ρωμαιοκαθολικοί, οἱ Λουθηρανοὶ καὶ οἱ Μεθοδιστὲς Χριστιανοὶ ἀποκηρύσσουν τὴ Μασονία ὡς ἀντίθετη μὲ τὴ Χριστιανοσύνη.
Ἂν ἀγαποῦμε τὸ Χριστὸ μᾶς περισσότερο ἀπὸ κάθε τί ἄλλο καὶ θέλουμε νὰ εἴμαστε μαζί του στὴν αἰώνια βασιλεία Του, στὸν Παράδεισο, θὰ πρέπει νὰ ἔχουμε πάντα στὸ νοῦ μας καὶ νὰ ἐφαρμόζουμε τοὺς λόγους Του:
«Κάθε ἕνας ποὺ θὰ μὲ ὁμολογήσει ὡς Σωτήρα του καὶ Θεὸ τοῦ ἐμπρὸς εἰς τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ καταδιώκουν τὴν πίστη μου, θὰ τὸν ὁμολογήσω καὶ ἐγὼ ὡς πιστὸ ἀκόλουθό μου ἐμπρὸς εἰς τὸν Πατέρα μου, ποὺ εἶναι εἰς τοὺς οὐρανούς. Ἐκεῖνον δὲ ποὺ θὰ μὲ ἀρνηθεῖ ὡς Θεάνθρωπο Σωτήρα ἐμπρὸς εἰς τοὺς ἀνθρώπους, θὰ τὸν ἀρνηθῶ καὶ ἐγὼ καὶ δὲν θὰ τὸν ἀναγνωρίσω ὡς ἰδικόν μου, ἐμπρὸς εἰς τὸν Πατέρα μου, ποὺ εἶναι εἰς τοὺς οὐρανοὺς» (Μάτθ. 10, 32-33).
Μακάρι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νὰ μάθουν ὅτι Ἕνας καὶ μοναδικὸς εἶναι ὁ Σωτήρας καὶ Λυτρωτὴς τοῦ κόσμου, ὁ Χριστός. Καὶ ὅτι «δὲν ὑπάρχει σὲ κανένα ἄλλον ἡ σωτηρία οὔτε ὑπάρχει ἄλλο ὄνομα κάτω ἀπὸ τὸν Οὐρανό, ποὺ ἔχει δοθεῖ στοὺς ἀνθρώπους μὲ τὸ ὁποῖο μποροῦμε νὰ σωθοῦμε» (Πράξ. 4, 12), ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ μας στὸν Ὁποῖο ἀνήκει ἡ δόξα, ἡ τιμὴ καὶ ἡ προσκύνηση μαζὶ μὲ τὸν Οὐράνιό Του Πατέρα καὶ τὸ ἅγιό Του Πνεῦμα σὲ ὅλους τους αἰῶνες τῶν αἰώνων. Ἀμὴν.
Wellington 13 Νοεμβρίου 2007
Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
† Ὁ Νέας Ζηλανδίας Ἀμφιλόχιος
Από «Θεοδρομία», Τριμηνιαία Έκδοση Ορθοδόξου Διδαχής, Έτος 1, Τεύχος 2, Απρίλιος - Ιούνιος 2008, σελ. 299 - 304