Καρτερία, ὑπομονή καί προσευχή!
Ἁγίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου
Τό νόημα τούτου τοῦ κεφαλαίου εἶναι τό νά γνωρίσουμε ὅτι καθ' ὅλη τή διάρκεια τοῦ εἰκοσιτετραώρου χρειαζόμαστε τή μετάνοια. Ἡ ἔννοια δέ τή λέξεως "μετανοια" ὅπως μάθαμε ἀπό αὐτήν τήν πορεία τῶν πραγμάτων, αὐτήν εἶναι· δέηση ἐκτενής κάθε ὥρα μέ προσευχή γεμάτη κατάνυξη, πού μᾶς φέρνει κοντά στόν Θεό γιά τήν ἄφεση τῶν παρελθόντων μᾶς κακῶν καί αἴτηση γιά τήν προφύλαξη ἀπό τά μελλοντικά.
Γι' αὐτό ὁ Κύριός μας στή προσευχή πού μᾶς δίδαξε, μᾶς δυναμώνει στήν ἀσθένειά μας λέγοντας: "Ξυπνεῖστε καί μείνετε ἄγρυπνοι καί προσευχηθεῖτε γιά νά μήν εἰσέλθετε σέ πειρασμό. Καί προσευχηθεῖτε καί μήν ἀμελήσετε καί νά εἶστε πάντοτε ἐπάγρυπνοι καί νά προσεύχεσθε. Ζητεῖτε καί θά σᾶς δοθεῖ, ζητεῖστε καί θά βρεῖτε. Χτυπᾶτε καί θά σᾶς ἀνοίγει. Διότι ὅποιος αἰτεῖ λαμβάνει καί ὅποιος ζητεῖ βρίσκει καί σ' αὐτόν πού κτυπᾶ θ' ἀνοίγει ἡ θύρα. Μάλιστα δέ τό λόγο τοῦ βεβαίωσε καί μᾶς συνέστησε νά δείξουμε περισσότερο ζῆλο μέ τήν παραβολή τοῦ φίλου, πού ἐπισκέφτηκε τόν φίλο του τά μεσάνυκτα καί ζήτησε ψωμί λέγοντας: "Ἀληθινά σας λέω ὅτι ἄν δέν τοῦ δώσει λόγω τῆς φιλίας του, τουλάχιστον ἐξ' αἰτίας τῆς ἀναίδειάς του θά σηκωθεῖ καί θά τοῦ δώσει ὅλα ὅσα τοῦ ζητήσει".
Τί ἀνέκφραστο θάρρος! Ὁ δοτήρας μᾶς διεγείρει νά τοῦ ζητήσουμε γιά νά μᾶς δώσει τά θεία τοῦ χαρίσματα. Καί ἐπειδή γνωρίζει ἀκόμα ὁ Κύριος ὅτι δέν σταματᾶ ἡ διάθεση για παρέκκλιση πριν τό θάνατο, ὅτι ὑφίσταται ὁ κίνδυνος τῆς μεταστροφῆς καί μεταπίπτουμε εὔκολα ἀπό τήν ἀρετή στήν κακία καί ὅτι αὐτή ἡ φύση μᾶς συνεργεῖ, μᾶς προέτρεψε στή διαρκῆ δέηση καί στόν ἀγώνα...
Γι' αὐτό ὄχι μόνο γιά τήν προσευχή καί τήν προφύλαξή μας πρέπει νά ἀγωνιζόμαστε, ἀλλά καί γιά τήν ἀντιμετώπιση τῶν λεπτῶν και ακατάληπτων περιστατικων τά ὁποία πάντοτε μᾶς συμβαίνουν καί εἶναι ἐκτός της γνωστικῆς ἱκανότητας τοῦ νοῦ μας καί ὅμως βρισκόμαστε συνεχῶς πολλές φορές ἐντός αὐτῶν χωρίς νά τό θέλουμε. Παρ' ὅτι τό φρόνημά μας εἶναι βέβαιο καί εὐδοκεῖ πρός τό ἀγαθό, ἐν τούτοις ἡ σωστική του Κυρίου μᾶς πρόνοια μᾶς ρίχνει στό χῶρο τῶν πειρασμῶν καθώς ὁ μακάριος Παῦλος μᾶς λέγει: "ἴνα μή ὑπεραίρωμαι τή ὑπερβολή τῶν ἀποκαλύψεων, ἐδόθη μοί σκόλοψ τή σαρκί ἄγγελος σατᾶν ἴνα μέ κολαφίζη".
Λοιπόν Κύριε, γι' αὐτό χαίρομαι στίς ἀσθένειες, στίς θλίψεις, στίς φυλακές, στά δεσμά, στίς ἀνάγκες... Ὁ κόσμος αὐτός εἶναι στάδιο καί πεδίο ἀγώνων δρόμου καί αὐτός ὁ καιρός εἶναι καιρός πάλης. Στό χῶρο τῆς πάλης καί στόν καιρό τοῦ ἀγώνα νόμος δέν ὑφίσταται. Ἄς ἔχουμε τοῦτο στό νοῦ μας, ὅτι ὅσο βρισκόμαστε σ' αὐτόν τόν κόσμο, περιφέροντας τή σαρκική μας φύση, ἐάν καί ἕως τήν κορυφή τῶν οὐρανῶν ὑψωθοῦμε, δέν μποροῦμε νά φτάσουμε στήν ἀμεριμνία ἀπαλλασσόμενοι ἀπό κόπο καί μόχθο.
Ἀπό https://www.xfd.gr